even
twintig lig je gestrekt op de rand van een afgrond red je het
net
elke
dag ren je hobbels zwemmend in 't drab van hun eb
gesmoord
door de golven van een
tij
grommend
trappend naar hun immobiliteit die je tegenhoudt
maar
desondanks is er één ding dat je drijft
de
drang tot overleven jouw overwinning
op
geest en tijd
het
falen van een gehavend lijf, garanties zijn er niet
of
meestal
overtijd
één
woord dringt zich altijd weer
op
'overleven'
wat is dat nooit van gehoord
maar
je
moet het er mee doen
er
is
geen tijd om na te denken
want
de tijd dringt, herstel geen idee, met die gedachte creëer je een
eigenheid
het
is
een stukje bewustwording dat overblijft
de
toekomst
een
visioen
dat is wat je meekrijgt, dan raap je alles bij elkaar
een
volgende dag is het enige doel
dus
de kreet 'overleven' roept naar je elke dag
en
elke dag is er één die je hebt gehad
de
volgende dag een 'Gods wonder' werd ook nooit
verwacht
dagen, jaren en decennia sleep je met je
mee
een
geest uit het verleden die je leven leeft
maar
het
is
alles wat je hebt dat weet je
telt
je gebeden hoort ' River deep mountain high'
je
denkt dat zingen ze voor mij mijn leven een verzameling noten
in
en
hit
'k wist wel wat ik deed zonder dat ik 't wist
het
was mijn redding ik kwam overeind
wat
heb ik gemist,
veel maar dat is niet belangrijk
want
nu
krijg ik een tweede kans
kort dag
maar
het is alles wat er nog is, dus leef
ik
van
dag tot dag,
geniet tot de tijd mij weer inhaalt
en
die rust geeft waar ik al zo lang
op
heb
gewacht
(c) JR. 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten