soms kan ik je zien
door de ogen van ons verleden
hoor ik jouw lach en parelt er weer een traan
luister ik naar jouw wanhoop
niet wetend
als ik mij omdraai hoezeer mij dat raakt
maar jouw keuze gaf mij geen keus
hoe zwaar dat ook was en ik ging
op weg naar een toekomst
waarvan ik wist
dat het zonder jou was
maar als je mij weer raakt en dat doe je elke nacht
voel ik weer even dat geluk, dat samenzijn
die bij die aanraking past
en...
als je mij weer raakt zo midden in de nacht
lijkt het of er even geen tijd bestaat geen verleden
geen toekomst zijn we weer een wij
is er even geen keuze hoor ik weer
jouw stem
zo zacht strelend midden in mijn lach
dan....
parelt er onbewust een traan waar van
ik niet wist dat ik die nog bezat
(c) JR. 17-12-2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten